مدرسه علمیه فاطمیه صومعه سرا

تمثیلات مهدوی
مژه

موهای سر، ریش، مژه و ابرو، همه در کنار هم و در یک صورت قرار دارند و همه به نحوی در حال رشد هستند و در حالی که موهای سر و ریش، دائما در حال رشد و تغییرند، اندازة موی مژه در طول سال های متمادی، تقریباً ثابت باقی می ماند؛ با اینکه همة آنها از یک پوست و گوشت و خون و غذا و اکسیژن تغذیه می کنند. اراده و قدرت خداوند بر این تعلق گرفته که در یک صورت، یک مو، ثابت و در کنار آن، موی دیگری، متغیر باشد.

عُمر انسان ها نیز همین گونه است. خداوند برای حضرت نوح عمری هزار ساله و برای اصحاب کهف، خوابی سیصد ساله قرار داد. خداوندی که قادر است موی مژه را در صورت، بدون تغییر نگه دارد و عمر و خواب چندصد ساله به انسان بدهد، می تواند به امام زمان بسم الله الرحمن الرحیم عمر طولانی بدهد و تا فراهم شدن زمینة ظهورش، او را زنده نگه دارد.
قلب

بدن انسان ها از میلیاردها سلول تشکیل شده است. همة این سلول ها در سراسر بدن با یک مرکز فرماندهی، ارتباط دارند؛ به همین جهت اگر شما سوزنی را به سر انگشتان بزنید، یعنی یکی از چند میلیارد سلول را زخمی کنید، فوراً به مرکز فرماندهی، اطلاع داده می شود و آن مرکز، آن را حس می کند.

چندین میلیارد انسان هم به امام زمان بسم الله الرحمن الرحیم وصل اند و همه آنان، تحت ولایت و فرماندهی او هستند. خود تو، یکی از این مجموعة چند میلیاردی هستی که امام، فرمانده و قلب آنهاست. وقتی کار ثواب و یا ـ خدای ناکرده ـ گناه می کنی، فوراً به آن حضرت منتقل می شود، از این رو، امام مطابق روایات، وقتی مؤمنان کار خوب می کنند خوشحال می شود و برایشان دعا می کند و هرگاه مرتکب گناه شوند، ناراحت شده و برایشان استغفار می کند.
امید

وقتی هنوز به درب برقی نرسیده ای، می بینی بسته است، ولی همین که به آن نزدیک می شوی، باز می شود. برای درب، هیچ تفاوتی نمی کند که چه کسی هستی و از کجا می آیی، کوچک هستی یا بزرگ، سفیدی یا سیاه، پاک هستی یا آلوده؛ بلکه هر چه باشی، به روی تو گشوده می شود.

درگاه و دستگاه خداوند نیز چنین است؛ هر چه باشی و هر که باشی، تو را می پذیرد. امام زمان هم مثل خداوند، رفتار می کند؛ یعنی هر کسی که به او رو کند، او را می پذیرد و آغوش خود را به روی او می گشاید. هر کس که به اهل بیت علی اقبال کند، حتی اگر در حق آنان جفا کرده باشد، باز هم او را می پذیرند.
پرچم

یک جاده، هر چه بیشتر پیچ و خم داشته باشد، احتمال گمراهی و بیراهه رفتن در آن، بیشتر است و در نتیجه به تابلوها و علائم راهنمایی بیشتری نیاز خواهد بود.

قرآن و اهل بیت علی و امام زمان بسم الله الرحمن الرحیم همانند علائم راهنمایی هستند. بهره مندی از این علائم، به این شرط است که شخصی که در جاده است، اهل هدایت باشد و دوست داشته باشد که سلامت به سر منزل مقصود برسد. هر جا که تابلو می گوید سرعت نباید بیشتر از هشتاد کیلومتر باشد، به آن توجه کند؛ نه اینکه با سرعت غیرمجاز، حرکت و هر طور که دلش خواست، رانندگی کند. چنین فردی که به علائم توجه نمی کند، حتی ممکن است به رانندگانی که به علائم توجه می کنند، نسبت نادانی و عقب ماندگی بدهد. بنابراین اگر کسی دوست دارد که راه الهی را طی کند، امام زمان بسم الله الرحمن الرحیم پرچم و تابلو هدایت او است: «من شاء أن یتخذ الی ربه سبیلا»[1].

[1] . فرقان، 57.

منبع : امان - مرداد و شهریور ماه 1390 ، شماره 31 -