مدرسه علمیه فاطمیه صومعه سرا

در كمتر از يك ساعت ، حاجت خود را از حضرت اباالفضل العباس

عليه السلام مى گرفتند

 عالم وارسته ، حامى مكتب محمد و آل محمد علیهم السلام ، جناب حجة الاسلام و المسلمين آقاى سيد مرتضى مجتهدى سيستانى ، فرزند سلاله السادات آقاى حاج سيد محمد جواد مجتهدى سيستانى (1) ، در جلد دوم كتاب «اسرار موفقيت» مشاهده خود را در حرم حضرت اباالفضل العباس عليه السلام چنين مى نگارند:

در سال 1348 شمسى ، كه مدت چند ماه توفيق زيارت عتبات عاليات را داشتم ، مكرر در حرم حضرت ابوالفضل عليه السلام شاهد شفا گرفتن بيماران و روا شدن حاجت گرفتاران بودم . گاهى از اوقات ، افرادى كه مريض خود را به ضريح آن حضرت دخيل مى بستند در كمتر از يك ساعت حاجت خود را مى گرفتند. در اين موقع ، زنان عرب طبق رسم خودشان پس ‍ از گرفتن حاجت خود به هلهله مى پرداختند و به سوى ضريح مطهر و زوار، نقل مى پاشيدند و شور و شعف فضاى حرم مطهر را فرا مى گرفت . گاهى از اوقات براى آنكه بيشتر اظهار تشكر نمايند، همراه نقل ، فلوس (كه پول رايج عراق است) مى ريختند. اعتقاد و يقين آنان در آن حد بود كه گاهى همراه با مريض ، نقل و فلوس را نيز با خود مى آوردند و در لحظه اى كه مريضشان شفا مى يافت ، فورى به هلهله مى پرداختند و به پاشيدن نقل و فلوس مشغول مى شدند و به شادى و اظهار تشكر مى پرداختند و مى گفتند: «ابوفاضل نشكرك ».

روزى جوان ديوانه اى را به حرم مطهر آوردند و تا سه روز به ضريح ، دخيل بسته و بستگانش اطراف او را گرفته بودند. اين باعث تعجب بود كه چگونه در اين مدت طولانى آنها نتوانستند حاجت خود را بگيرند! شفا نيافتن يك مريض به مدت سه روز مايه تعجب بود. چون خلاف معمول بود. زيرا طبق متعارف كسانى كه به آن حضرت متوسل مى شدند، اعتقاد عجيبى داشتند. به اين جهت احتياج به زمان طولانى و وقت زياد نداشتند. آنان با يقين كامل اظهار مى داشتند: «ابوفاضل الحوائج »، و حضرت ابوالفضل عليه السلام حاجت آنان را مى دادند. چون با يقين به لطف حضرت ابوالفضل عليه السلام ، به آن بزرگوار متوسل مى شدند.

مقصود از بيان اين مطالب ، اين است كه در بسيارى از توسلات ، جهات ديگرى وجود دارد كه جايگزين تطهير قلب مى شود. در مواردى لطف اهل بيت عليهم السلام و در مواردى ديگر، يقين و اعتقاد مردم ، باعث عنايت آن بزرگواران مى گردد.

—————————————-

(1) مرحوم مغفور سلاله الاطياب جناب آقاى حاج سيد محمد جواد مجتهدى سيستانى عمر پر بركت خود را صادقانه در راه خدمت به خاندان پاك ولايت عليهم السلام و اقامه مجالس  خالصانه عزادارى آن بزرگواران كه بحمدالله تا كنون ادامه دارد، سپرى نمودند و در طليعه روز عاشوراى 1415 هجرى قمرى پس از قرائت زيارت عاشورا در مجلس عزادارى حضرت سيدالشهدا عليه السلام به آن حضرت پيوستند.

يكى از عوامل موفقيت آن مرحوم در اقامه مجالس پرشور عزادارى ، علاوه بر صدق و اخلاص ايشان، ارادت خاص و شركت آن مرحوم با حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام بود كه هر سال پس از اداى حقوق واجبه در مازاد سود سالانه با حضرت عباس عليه السلام شريك بودند و قسمت آن حضرت را خرج در مجالس عزادارى اهل بيت عليهم السلام مى نمودند.

منابع: ــ کتاب «چهره درخشان قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام : 2 /509»